Mari Ishikawa interviewed by Marietta Kontogianni

Interview / Artists

Published: 07.11.2017

Mari Ishikawa

Author:: Marietta Kontogianni

Edited by:: Klimt02

Edited at:: Barcelona

Edited on:: 2017

The relationship with nature is always shown in Mari's creation, she tries to present the frozen moment through her jewellery and photography work. New solo exhibition Border will be shown in Munich at Galerie Scheytt during 2018 Schmuck.

Ελληνική έκδοση - Greek version

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ MARI ISHIKAWA ΣΤΗ ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ

Γνώρισα τη Mari Ishikawa το 2016 όταν επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα ως καλεσμένη της γκαλερί Popey Loves Olive στην Αθήνα όπου και έκανε ένα σεμινάριο με θέμα τη δημιουργία εννοιολογικού κοσμήματος που ονομαζόταν “Parallel Worlds/Double Negative”, ενώ παρουσίασε και τη δουλειά της σε ατομική έκθεση. Τότε λοιπόν είχα την ευκαιρία να της πάρω συνέντευξη κι εκείνη με μεγάλη ευχαρίστηση με εισήγαγε στον «Παράλληλο»-και γεμάτο υπέροχες δημιουργίες- «Κόσμο» της, τον “Parallel World” όπως ονομάζει το έργο της στο σύνολό του.
Πριν από λίγες εβδομάδες επικοινώνησα και πάλι μαζί της, μιλήσαμε για την καινούργια δουλειά της «Shadow» / «Σκιά» η οποία έρχεται ως συνέχεια της προηγούμενης συλλογής της «Rebirth»/«Αναγέννηση», για το πρόσφατο ταξίδι της στο Νησί του Πάσχα αλλά και για τα μελλοντικά της σχέδια.

Η Mari Ishikawa είναι πολυβραβευμένη δημιουργός σύγχρονου κοσμήματος και φωτογράφος με έδρα το Μόναχο. Γεννήθηκε στο Κιότο και σπούδασε διακόσμηση εσωτερικών χώρων γραφιστική και κόσμημα στην Ιαπωνία. Στο ξεκίνημα της καριέρας της εργάστηκε ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων.
Το 1994 πήγε στο Μόναχο όπου και παρακολούθησε μαθήματα δημιουργίας εικαστικού κοσμήματος με καθηγητή τον Otto Künzli (σ.σ από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σύγχρονου εικαστικού κοσμήματος) στην Akademie der Bildenden Künste München/ Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου απ’ όπου και αποφοίτησε το 2001.
Από το 1994 μέχρι σήμερα συμμετέχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ έργα της περιλαμβάνονται στις συλλογές μερικών από τα σημαντικότερα μουσεία παγκοσμίως, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές.

Είστε Γιαπωνέζα που ζείτε και εργάζεστε στο Μόναχο. Πώς η Ιαπωνική και η Γερμανική κουλτούρα που είναι τόσο διαφορετικές, συναντώνται στο έργο σας;
Το γεγονός ότι έχω μεγαλώσει και σπουδάσει στην Ιαπωνία όπως είναι φυσικό έχει επηρεάσει το χαρακτήρα μου και τον τρόπο ζωής μου. Είναι πολλά τα στοιχεία εκείνα της Ιαπωνίας που έχουν γίνει φύση μου. Δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι αυτά τα στοιχεία αλλά παρατηρώντας τη γενέτειρά μου από απόσταση με νέα ματιά, συνειδητοποιώ ότι έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα. Στην Ευρώπη ανακάλυψα ότι η ζωή μου μού ανήκει και άρχισα να την απολαμβάνω.

Τα κοσμήματά σας μου μοιάζουν ατσάλινα και σκληρά αλλά συγχρόνως εύθραυστα. Παίζετε με τους γκρι τόνους και μια πινελιά χρώματος εδώ κι εκεί, κυρίως κόκκινο. Γιατί κόκκινο; Τι σημαίνει αυτό το χρώμα για σας;
Νομίζω πως το κόκκινο είναι ένα πολύ ξεχωριστό χρώμα ανάμεσα στα παραδοσιακά ιαπωνικά χρώματα. Η Ιαπωνία δεν έχει ζωντανά χρώματα στη φύση σε σύγκριση με τις τροπικές χώρες. Αυτό ίσως έχει να κάνει με το υγρό ιαπωνικό κλίμα. Παρόλα αυτά, όταν χρησιμοποιείται το κόκκινο, η απόχρωσή του είναι πολύ έντονη και ζωντανή.

Αυτό το κόκκινο νήμα που χρησιμοποιείτε συνήθως στις δημιουργίες σας, είναι κάποιο ειδικό νήμα; Γιατί αν θυμάμαι καλά μου είχατε πει στην έκθεσή σας στην Αθήνα πως είναι αυτό με το οποίο ράβονται τα ιαπωνικά κιμονό και το αγοράζετε από εταιρεία που φτιάχνει κιμονό;
Στη συλλογή «Landscape» έχω χρησιμοποιήσει κορδέλα από ιαπωνικό χαρτί Kozo και βερνίκι Urushi. Το αγόρασα από μια εταιρεία που φτιάχνει ιαπωνικά κιμονό και ονομάζεται “Hosoo”.
Στη συλλογή “Rebirth” έχω χρησιμοποιήσει κόκκινη μεταξωτή κλωστή.
Είναι ένα δυνατό χρώμα που δίνει διαφορετικές εντυπώσεις ανάλογα με την περίσταση. Η βαθύτητα του κόκκινου χρώματος με ελκύει.
Τα λεπτά κόκκινα κορδονάκια είναι σύμβολο της καινούργιας ζωής. Σε νεαρά βλαστάρια μπορεί κανείς να δει λίγο κόκκινο στην κορυφή. Όταν όμως μεγαλώσουν το κόκκινο θα εξαφανιστεί.

Ωστόσο στην καινούργια σας συλλογή που ονομάζεται «Shadow»/ «Σκιά» δεν χρησιμοποιείτε καθόλου κόκκινο ή άλλο χρώμα αυτή τη φορά. Γιατί; Τι συναισθήματα θέλετε να εκφράσετε μέσα από αυτή τη δουλειά και ποιο είναι το θέμα της;
Η δουλειά αυτή έχει διαφορετικό κόνσεπτ και διαφορετικό θέμα. Δεν έχουν χρώμα οι σκιές γι αυτό και σε αυτή τη συλλογή επικεντρώνομαι μόνο στη φόρμα.
‘Ο,τι έχει εμφανιστεί σε αυτόν τον κόσμο δεν γλιτώνει από το πεπρωμένο του που είναι να εξαφανιστεί.
Ο αέναος κύκλος της ζωής και του θανάτου εκφράζεται θαυμάσια μέσω των φυτών. Τα φυτά είναι το σύμβολο της σταθερής και ατέρμονης αναγέννησης. Μέσα από αυτή τη δουλειά ήθελα να δείξω το πάγωμα της στιγμής. Αυτό που ήθελα να παγώσω είναι το κάλλος τους όταν έχουν κάνει τον κύκλο τους κι έχουν φτάσει στο αποκορύφωμα της ζωής τους.
Αυτές είναι οι «Σκιές» της ζωής.

Μιλάτε για τον κύκλο της ζωής των φυτών, τα κοσμήματά της συλλογής «Shadow» είναι φυτά, ενώ και τα κοσμήματα της προηγούμενης συλλογής σας «Rebirth» είναι κι αυτά φυτά (ή λουλούδια). Πιστεύω ότι ο κύκλος της ζωής εκφράζεται ιδανικά μέσα από αυτές τις δύο συλλογές σας. Τελικά η φύση παίζει σημαντικό ρόλο στη δουλειά σας;
Για μένα η σχέση με τη φύση ήταν πάντα σημαντική. Ωστόσο στη Γερμανία βρήκα πολύ πιο εύκολη την επαφή με τη φύση. Μόνο από την ώρα που άρχισα να ζω στο Μόναχο εισήγαγα τη φύση ως στοιχείο στη δουλειά μου.

Γιατί λέτε ότι βρήκατε στη Γερμανία πιο εύκολη την επαφή με τη φύση; Μα έχω δει στο ίντερνετ υπέροχους κήπους με λουλούδια και ανθισμένες κερασιές στην Ιαπωνία.
Πράγματι, και στην Ιαπωνία είναι πολύ όμορφη η φύση. Αλλά τότε δεν έβρισκα κάτι ιδιαίτερο για μένα. Όταν βρέθηκα στην Ευρώπη κατάφερα για πρώτη φορά να έρθω πραγματικά σε επαφή με τη φύση η οποία στα μάτια μου έμοιαζε εξωτική. Αργότερα εκτίμησα και τη φύση στην Ιαπωνία.

Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με το κόσμημα; Τι σημαίνει το κόσμημα για σας;
Πριν ασχοληθώ με το κόσμημα εργάστηκα στην Ιαπωνία ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων. Ήταν αρκετά ενδιαφέρον, αλλά τα όρια της δράσης μου ήταν πολύ περιορισμένα. Το κόσμημα μου δίνει μεγαλύτερη καλλιτεχνική ελευθερία. Την ίδια στιγμή, οι σχέσεις ανάμεσα σε εμένα, το αντικείμενο και τον άνθρωπο που το φοράει, είναι πιο προσωπικές και πιο βαθιές με το κόσμημα.

Γιατί; Πώς θα περιγράφατε αυτή τη σχέση ανάμεσα στα κοσμήματά σας και σε αυτόν που τα φοράει;
Η ιδιαιτερότητα αυτής της σχέσης έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα κοσμήματα δεν είναι φτιαγμένα για να ταιριάζουν σε έναν μόνο άνθρωπο. Μια καινούργια ιστορία αρχίζει από τη στιγμή που ένα κόσμημα αλλάζει ιδιοκτήτη. Το κόσμημα γίνεται μέρος του μοναδικού τρόπου ζωής και του προσωπικού κόσμου συναισθημάτων εκείνου που το φοράει κάθε φορά. Αυτό ακριβώς το γεγονός μου θυμίζει τον πρώτο λόγο για τον οποίο με γοήτευσε το κόσμημα όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη δημιουργία του.

Πρόσφατα παρουσιάσατε τη δουλειά σας στην έκθεση «Tresor» στη Βασιλεία (Ελβετία) με τη γκαλερί Spectrum (21-24/09/2017). Θα συμμετέχετε σε άλλες εκθέσεις μελλοντικά;
Στη διάρκεια της εβδομάδας κοσμήματος του Μονάχου, τη Schmuck, τον Μάρτιο του 2018, θα κάνω μια ατομική έκθεση στη γκαλερί Scheytt.
Η δουλειά που θα παρουσιάσω εκεί ονομάζεται «Border»/ «Σύνορο» και αποτελείται από καινούργιες φωτογραφίες και κοσμήματα.
Το κόσμημα μπορεί ταυτόχρονα: να δημιουργεί σύνορα -ανάμεσα σε αυτόν που το φοράει και τους γύρω του- και να καταργεί τα σύνορα-λειτουργώντας ως μέσο επαφής και έλξης ανάμεσά τους.

Είστε και φωτογράφος. Τι είναι αυτό που σας ελκύει στη φωτογραφία και ποια είναι η σχέση της φωτογραφίας με το κόσμημα;
Ο κόσμος που βλέπουμε είναι μόνο ένα μέρος της πραγματικότητας η οποία απαρτίζεται από πολλούς μικρούς κόσμους που συνυπάρχουν ο ένας δίπλα στον άλλον. Ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει να δει.
Μπορούμε να βρούμε «Παράλληλους Κόσμους» κάθε φορά που ανοίγουμε τα μάτια μας και τις καρδιές μας
Είναι πάντα μαζί μας.
Το γενικότερο θέμα της δουλειάς μου είναι οι «Παράλληλοι κόσμοι»/«Parallel Worlds». Μου αρέσει να δείχνω τον παράλληλο κόσμο που εγώ έχω ανακαλύψει. Με τις φωτογραφίες έχω τη δυνατότητα να δείξω πώς τον ανακαλύπτω. Με τα κοσμήματα προσπαθώ να κάνω τους άλλους να αισθανθούν τον κόσμο μου αλλά και να τους δώσω την ευκαιρία να γράψουν τη δική τους ιστορία μέσα σε αυτόν. Ή τουλάχιστον ελπίζω…Το κόσμημα δημιουργεί «Παράλληλους Κόσμους».

Στοιχηματίζω ότι είχατε την ευκαιρία να τραβήξετε εξαιρετικές φωτογραφίες στο πρόσφατο ταξίδι που κάνατε στο Νησί του Πάσχα. Περιγράψτε μου με λίγα λόγια αυτό το ταξίδι. Θα συστήνατε σε κάποιον να επισκεφτεί το Νησί του Πάσχα και γιατί;
Έκανα ένα σεμινάριο/εργαστήριο στο στούντιο Walka στο Σαντιάγκο στη Χιλή για 3^η φορά. Η Claudia Betancourt που έχει το Walka κάθε φορά που πήγαινα στο Σαντιάγκο μου έδινε συναρπαστικές πληροφορίες για το Νησί του Πάσχα. Μετά το τελευταίο φετινό σεμινάριο τελικά πήγα στο Νησί του Πάσχα μαζί με την Claudia.
Το Νησί του Πάσχα είναι ένα απομονωμένο νησί, περίπου 4000χμ μακριά από την κοντινότερη ηπειρωτική χώρα, όπου όμως μπορείς να βρεις σύμβολα παρόμοια με αυτά άλλων πολιτισμών, κάτι το οποίο είναι πολύ μυστήριο. Μπορείς να δημιουργήσεις πολλές ιστορίες γύρω από αυτό το θέμα. Το τοπίο εκεί είναι μαγευτικό. Μπορείς να αισθανθείς άμεσα την κλίμακα μεγέθους της Γης.
Δεν μπορώ να εμπνεύσω συναισθήματα τα οποία δεν έχω βιώσει η ίδια. Ως εκ τούτου οι εμπειρίες είναι πολύ σημαντικές για μένα και γι αυτόν το λόγο θέλω να προσπαθώ να βρίσκω πάντα κάτι καινούργιο να ζήσω.

Πού υπάρχει ένας παράλληλος κόσμος;
Μπορεί άραγε κάποιος να τον ανακαλύψει μέσα από το ταξίδι στον χρόνο;
Είναι ίσως πιθανό να δει αυτόν τον κόσμο σε ένα όνειρο;
Ή μήπως υπάρχει μόνο μέσα στην καρδιά του;

Θα παρουσιάσω τις φωτογραφίες από το Νησί του Πάσχα στην έκθεση “BORDER” στη γκαλερί Scheytt στο Μόναχο.

I met Mari Ishikawa in 2016 when she visited Greece for the first time as a guest artist of Popeye Loves Olive Gallery in Athens where she did a workshop about concept jewellery making called “Parallel Worlds / Double Negative” and showed her work in a solo exhibition. She was really happy for this event. So back then I had the chance to interview her and she introduced me with pleasure to her “Parallel”, full of jewellery “World”. A few weeks ago I contacted her once again and we talked about her new series “Shadow” that follows on from her previous work ‘Rebirth”, her future plans but also about her recent trip to Easter Island.

Mari Ishikawa, 12 rings: Shadow, 2017. Gold 750 (ring 7), silver 925 oxidized and diamond (ring 3), silver 925 oxidized, (rings 1,2,4,5,6,8,9,10,11,12).
Photo: Dirk Eisel

You are a Japan-born artist based in Munich. How Japan culture and German culture, which are totally different cultures, are mixed up in your work?
Growing up in Japan and during my education, I was naturally characterized by the Japanese culture and lifestyle. There are plenty of things from Japan which constitutes my nature. I’m not sure about which certain thing it is, but seeing my native country in a new perspective from a distance has a particular importance for me. In Europe, I found out that my life belongs to me and I started to enjoy it.

Mari Ishikawa, brooch: Landscape. Silver 925, Aluminium, Japanese lacquer (Urushi).
Photo: Dirk Eisel

Your jewellery seems to me steel and structured but yet fragile, grey tones and a small amount of colour here and there, mainly red. Why red? What does this colour mean to you?
I think red is a very unique colour among Japanese traditional colours. Japan does not have vivid colours in nature compared to the tropical countries. It might be because of the Japanese humid climate. However, when red is used, its tone is very strong and vivid.

Mari Ishikawa, brooch: Rebirth Red, 2016. Silver 925, Pearl, Silk.
Photo: Dirk Eisel

This red thread that you use for your creations, is it a special one? If I remember quite well what you’ve told me in the past, is the one used for sewing the Japanese kimonos and you buy it from the factory where kimonos are made?
For “Landscape” I use ribbon which is made by Japanese Kozo Paper + Urushi Lacquer. I bought this at a Japanese Kimono manufacturer, named “Hosso”.
For “Rebirth” I use red silk.
It is a powerful colour which gives different impressions depending on the situation. The profundity of the red colour attracts me.
The little strings of red are the symbol for a new life. In small sprouts, you can see a redpoint of the top. When they grow, the red colour will be gone.

Mari Ishikawa, Rings: Shadow. Silver 925 oxidized.
Photo: Dirk Eisel

Your new work is called “Shadow” and there is no red at all or other colour used this time. Why? What feelings do you want to express through this new work of yours? What is this work about?
This is a different concept and a different topic. There is no colour in shadows and in this work I am focusing only on the form.
Nothing that has appeared in this world can escape its ultimate destiny: to disappear.
The cycle of death and rebirth is wonderfully represented through plants. Plants are symbols of constant and inextinguishable renewal of life. I would like to show the frozen moment. What I’m trying to freeze is their beauteousness of its full cycle of life.
These are “Shadows” of life.

You talk about the cycle of life of the plants and the jewellery of the “Shadow” series are plants, while the jewellery of your previous collection “Rebirth” were plants (or flowers) as well. I believe that the cycle of life is wonderfully represented through these two jewellery series of yours. Does nature play a significant role in your work?
For me, the relationship with nature was always considerable. I found the contact to nature much easier in Germany. Only since living in Munich I integrated the nature as a component in my work.

Why did you find the contact to nature much easier in German? I‘ve seen so many beautiful Japanese gardens with blooming cherish trees on the internet…
Yes, there is a lot of beautiful nature in Japan. But this time I couldn’t find something which was special for me. The first time I could experience nature, I was in Europe which was exotic to me. Later I did find back to the nature of Japan.

Mari Ishikawa, Rings: Shadow, 2017. Silver 925 oxidized.
Photo: Dirk Eisel

What led you to the jewellery filed in the first place? What does jewellery mean to you?
I worked as an interior designer in Japan. It was quite interesting, but the boundaries I could act between were too narrow.
Jewellery gives me more artistic freedom. At the same time, the relationships between me, the object and the person who wears it, are more personal and more intensive in jewellery.

Why? What is for you the relationship between your jewellery and the wearer?
The specialness that I discern in the wearers of my jewellery consists in the fact that there is no one for whom this jewellery typically fits. A new story begins at the moment a piece of jewellery changes owners. The jewellery becomes part of a unique attitude towards life and an individualized world of emotion. Precisely that event recurs what first fascinated me about jewellery in the beginning.

Mari Ishikawa, brooch: Rebirth, 2015. Silver 925, Pearl, Silk.
Photo: Dirk Eisel

You recently showed your work at Tresor in Basel/Switzerland with Galerie Spectrum (21-24/09/2017). What other fairs/ exhibitions are you going to show your work in the future?
During the Schmuck week in March 2018 I have a solo exhibition by Galerie Scheytt in Munich.
“Border” will be the title of my exhibition. I will show new photos & pieces of jewellery. jewellery can be same: making borders – between the wearer and other people, and breaking borders – as a connection and attraction in between.

You are a photography artist as well. What does intrigue you about taking photos and what is the relationship between jewellery and photography?
The world we see is only a part of the entire reality, which is composed of many worlds existing simultaneously, side by side.
You can see whatever you want to see. We can find “Parallel Worlds” whenever we open our eyes and hearts. They are always with us.
My general topic is “Parallel Worlds”. I’d like to show what I’ve found. With my photography, I have a possibility to show pictures in the way I find it. With my jewellery work, I try to make people feel my world and also let them make their own story with it. I’m hoping…Jewellery creates “Parallel Worlds”.

Border, photo: Easter Island, 2017.
Photo: Mari Ishikawa

I bet you had the chance to take amazing photos during your recent trip to Easter Island. Describe me in a few words this trip. Would you recommend someone to travel there and why?
I was giving a workshop at Walka Studio in Santiago de Chile for the 3rd time. Claudia Betancourt from Walka was giving me many fascinating pieces of information about Easter Island during my stays in Santiago. After this year's workshop, I finally went there together with Claudia.
Easter Island is an isolated Island, 4000 km far from the next mainland, but you could find many symbols similar to other cultures, which is very mysterious. You could recreate many stories about this. The landscape there is amazing as well. You could feel direct the scale of the Earth. I cannot inspire emotions that I have not experienced by myself. Experiences are therefore important to me, and for that reason, I want to try to find something new.

Where does a parallel world exist?
Can one discover this world through time travel?
Is it perhaps possible to see this world in a dream?
Or does it only exist in one’s heart?

I will show the Easter Island stills at the exhibition “Border” by Galerie Scheytt in Munich.

About the Interviewed

Mari Ishikawa is a multi-awarded jewellery and photograph artist based in Munich, Germany. She was born in Kyoto. She studied Art, Interior and Sign Graphic Design and jewellery making in Japan. She worked at first as an interior architect and design. In 1994 she went to Munich and enrolled in Professor Otto Künzli’s jeweler class at the art academy “Akademie der Bildenden Künste München” ( Munich-Academy of Fine Art, Germany), from where she graduated in 2001. Since 1994 she has been showing her work in solo and group exhibitions all over the world. Her work can be found worldwide in the public collections of some of the most important museums, as well as in private collections.

About the author

Marietta Kontogianni is a Greek journalist based in Athens.
In April 2016 she founded JEWELRYbox Magazine on Facebook that aims to network with the people involved in the jewelry world. She has been working as a journalist for more than 20 years in newspapers, magazines and TV channels. Meanwhile, she had been creating fashion beaded jewelry herself. When the newspaper she was working for since 1995 bankrupted, she decided to found the bilingual (Greek-English) FB magazineJEWELRYbox to keep on working as a journalist and to express her passion for jewelry.
Up to now, she interviewed almost all of the prominent artists that showed their works in Athens and attended all the lectures given by the renowned artists/ gallerists, curators in Athens since 2016.
Moreover, herJEWELRYbox Magazine was a media sponsor of both Greek jewelry platforms: A Jewel Made in Greece 2017 and Athens Jewelry Week 2017. Her future plan is to have a website built dedicated mainly to the Greek jewelry world.

e-mail:kontogiannimar(at)yahoo.gr
Facebook: www.facebook.com/JEWELRYbox-by-Marietta-Kontogianni-493050637486710/